مثنوی

بیاد روز گاران گذشته

بیاد رنج ودرد وجسم خسته

بیاد باغ وآب ونغمه وجو

بیاد کبک و دراج و سر کوه

بیاد رنج بی پایان مردم

بیاد نیش های کور کژدم

بیاد رفتگان مفت مرده

بیاد زندگان همچوبرده

بیادغرش ومستی کوف آب

بیاد رفتگان در گور در خواب

بیاد سبزه  های باغ وپشته

بیاد جاملی و باغ پسته

بیاد امج باغستان مرده

به فکرم تخم توتش مرچه خورده

بیاد خمب شاؤن وپس راغ

دلم در هجر دیدارش بود داغ

بیاد قله بی باک  ترواغ

خصومت داشت با هر بوم یا زاغ

تنم اینجا وروحم روی کوفآب

زهجر ش میچکد از دیده خونآب

======

دراج :پرندئی که گوشت شیرین دارد.

جاملی: اسم مکان

کژدم : استعاره به عملکرد بد فلان ...